پاسخ ها و سازگاری ها در تمرینات بدنسازی
به گزارش سایت بدنسازی تمرینات مقاومتی، ترکیبی از پاسخ ها و سازگاری های عصبی و عضلانی می باشد. اگرچه بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی، افزایش سنتز پروتئین مشاهده شده است، اما تغییرات در سایز عضلات حتی بعد از چندین هفته تمرین مقاومتی منظم نیز به طور چشمگیری مشاهده نمی شود. علاوه بر این، رشد و تجمع محسوس پروتئین های عضلانی ، به طور کلی بعد از گذشت چندین ماه مشاهده خواهد شد.
فاز اولیه تمرین باید روی الگوهای حرکتی مورد نیاز برای عملکرد ورزشی تمرکز داشته باشد. بنابراین در ابتدا باید یک برنامه حرکتی کلی طراحی شود سپس با پیشرفت تدریجی ورزشکار، تمرینات را در قالب یک برنامه هماهنگی عصبی عضلانی تدوین کنید. در نهایت، نتیجه اجرای این برنامه ها، الگوی حرکتی کارآمد می باشد که اجازه می دهد نیروی بیشتری حین اجرای حرکات به کار برده شود.
نکته کلیدی: فاز اولیه سازگاری به تمرینات مقاومتی در وهله اول به سازگاری های عصبی از جمله فراخوان واحدهای حرکتی، نرخ کدگذاری، هماهنگی عصب و عضله و نرخ آتشباری مربوط می باشد.
تحریک سیستم عصبی
چندین سازگاری عصبی برای کسب و بهود قدرت حین تمرینات قدرتی پیشنهاد شده است که مهمترین آنها افزایش تحریک سیستم عصبی می باشد. تحقیقات نشان داده اند انسان ها برای تولید و افزایش نیروی عضلانی بیشینه ناتوان هستند، اما انجام تمرینات مقاومتی به صورت منظم و پشت سر هم، این توانایی را بهبود می دهد. مطالعات بسیاری گزارش کرده اند که بعد از یک دوره تمرین مقاومتی منظم، افزایش در دامنه الکترومیوگرافی سطحی با تحریک سیستم عصبی شدیدتر به عضلات تمرین کرده، همسو بوده است. پژوهش ها با استفاده از تکنیک درون یابی تارهای عضلانی، در حالی که آزمون شونده ها یک انقباض ارادی را انجام می دادند و محرک بیشینه ای به یک عضله منتقل می شد نشان دادند، حین آزمون بازکردن زانو در حد بیشینه ، 5% عضله چهارسر قبل از فعالیت ورزشی فعال نشده است. بعد از 6 هفته اجرای تمرینات ورزشی، عضلات آزمون شونده ها به اندازه 2% بیشتر فعال شده بود. به طور مشابه، پوچی و همکارانش افزایش در فعال سازی ارادی از 96% تا 98% بعد از 3 هفته تمرین در عضله چهارسر را گزارش کردند. این نتایج با نتایج مطالعاتی که نشان می دهد ورزشکاران تمرین کرده در مقایسه با تمرین نکرده، حین اجرای تمرینات مقاومتی خیلی شدید، فعال سازی عضلانی بزرگتری دارند را نشان می دهد.